Άσε με να είμαι κοντά σου

Δεν θα ενοχλήσω
είναι κουραστικό το ταξίδι μα ….
Αρκεί να φύγουμε μαζί
Αρκεί να περάσουμε την πόρτα
Αρκεί να ξεφύγω από την νύκτα

Ξέρω έχεις ετοιμαστεί

Δεν υπάρχει πια χώρος μα …

Ήθελα να δω το καθαρό ουρανό
Δεν θέλω να είμαι μια μουτζούρα στον τοίχο
Ήθελα να γίνω ο αέρας που θα μπει από το παράθυρο
Να σε δροσίσει

Παντού μύρισε το καλοκαίρι
κι εγώ ψάχνω ακόμα
τα παλάτια που έκτιζα
τις θάλασσες που ορκιζόμουν πως θα κουρσέψω
τιν πριγκίπισσα που θα ερωτευόμουν
γι αυτό σου λέω …

όταν ξεκινήσεις δεν θα πω τίποτα
μονό επάνω στα αστερία μαζι σου
να περπατήσω
στα χνάρια που άφησε ο θεός
όταν δημιουργούσε τη θάλασσα των ματιών σου


θα καταλάβω
αν δεν γίνεται ‘
δεν θα με πειράξει.
Να το ξέρεις ..

για χάρη στο ζητώ ..
είναι σκληρό το σκοτάδι αν δεν το μοιράζεσαι
©λαμπρακης γιαννης