ο σπορος της ζωης

Η μέρα ρίχνει φως στις σκιές

 ροδί ανοιγμένο

φαίνονται τα σπόρια τις ζωής

η ελπίδα καταρρέει πριν  να λάμψει

ολες οι θαλασσινές φουρτούνες

σταματούν στην ακτή

για να γλυκάνουν οι μέρες που τρέχουν

Αυτό που είναι κουκκίδα στον ουρανό

Αύριο θα είναι ήλιος που μας φέγγει

Μια πορεία , μια ευχή σ`ένα αστέρι

Ότι αγαπήσαμε κι ότι μισήσαμε

η σκόνη που είμαστε φτιαγμένοι

Τα υλικά που χρειαστήκαν

Για να στηθεί μια σκαλωσιά πανύψηλη

στον ουρανό

να μπορούν να κοιτάξουν την ομορφιά

όσοι δεν ξεκόλλησαν από τη γη

Με τις ρίζες τους

θρυμματίζουν βράχια

ανοίγουν δρόμους

να φυτρώσουν οι σπόροι της ζωής

σήμερα

για να μην υπάρχουν σκιές αύριο

©γιαννης λαμπρακης