Η σκιά

το μεσημέρι
μια κουκκίδα φαντάζει η ζωή μας
από το φως του ήλιου
την ώρα εκείνη οι σκιές ψάχνουν την σκιά τους

ο αέρας πνικτικός -ζέστη-
μάζευε αποκαΐδια

στις γωνιές
ακόμα κάποιες σπίθες κρατούσαν
έτρεμε η σκιά του ήλιου

στα πεζοδρομία έκαιγαν ακόμα
όνειρα και φωνές
κουρνιαχτό νέας ζωής
προσδιόριζαν τον περίγυρο
τις καινούργιας σκιάς μας

σου κρατούσα το χέρι
έχουμε πολύ δρόμο ακόμα -δεν φτάνει μια φωτιά-
πρέπει να κάψουμε και να καούμε
αλλιώς τίποτα νέο δεν θα φυτρώσει
εκτός την σκιά τις σκιάς μας



(c)γιαννης λαμπρακης