το αχνό φως
που μας έφεγγε τις νύχτιες
παραμόρφωνε τις γωνίες του δωματίου
έπεφταν οι τοίχοι
δεν μας χωρούσαν άλλο
η λάμψη
έφτανε μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος
έπρεπε να δεις μεσ` τα μάτια τους
ότι υπήρχε ζωή
που μας έφεγγε τις νύχτιες
παραμόρφωνε τις γωνίες του δωματίου
έπεφταν οι τοίχοι
δεν μας χωρούσαν άλλο
η λάμψη
έφτανε μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος
έπρεπε να δεις μεσ` τα μάτια τους
ότι υπήρχε ζωή
ακόμα και ο πόνος τις ελπίδας
χάνονταν μέσα στη δίνη της
το πάτωμα ήταν γέρο
το ταβάνι έλειπε
το αχνό φως
που έφεγγε τις νύκτες
έριχνε στους τοίχους την σκιά μας
(c)γιαννης λαμπρακης
χάνονταν μέσα στη δίνη της
το πάτωμα ήταν γέρο
το ταβάνι έλειπε
το αχνό φως
που έφεγγε τις νύκτες
έριχνε στους τοίχους την σκιά μας
(c)γιαννης λαμπρακης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου