Ανακτώ τον χαμένο αέρα

Ανακτώ τον χαμένο αέρα
Στον αστερισμό τις ελπίδας όλα κυλούν μάταια ,νομίζεις
Οι ταξιθέτες ταχτοποιούν τους τελευταίους θαυμαστές του έργου
Πολυπαιγμένο ,ίσως ,πουν ορισμένοι
Μα πώς να περπατήσεις ,σακάτης
Που να κοιτάξεις όντας τυφλός. Σήμερα

Ανακτώ τον χαμένο αέρα
στα ξερόχορτα κοντά στις αλπικές θερμοκρασίες τις εποχής
Πονούν οι αναπνευστικοί οδοί από το κρύο που εισέρχεται
επιμένω να κατεδαφίζω την Τρία μαζί με την ωραία Ελένη
Ας μην γίνει ποτέ αυτή η μάχη ,ας σωπάσει ο Όμηρος
Αφού δεν θα έχει πια τίποτα να πει .Σήμερα

Ανακτώ τον χαμένο αέρα
Που σφραγίστηκε μαζί με τα όνειρα ,εντός μας
Χαλώ με τα χέρια πέτρες και χώματα τους παλιούς τοίχους
Δεν θα αφήσω να μείνει τίποτα
Που να θυμίζει ότι χάσαμε
Ότι χαθήκαμε
Ότι δεν έχει μέλλον
Ότι σβηστήκαν τα μονοπάτια για να βαδίσουμε .Σήμερα

Ακόμα και αν ανάκτησα ολο τον αέρα
Κάπου υπάρχει ενας βράχος να ακουμπήσω
Είναι η κληρονομία που άφησαν μες τα χωράφια και στις πέτρες
Στα μάρμαρα και στα τραγούδια
Στους στοίχους
Που φτιαχτήκαν σταγόνα σταγόνα από περασμένα αίματα
Να ποτίσουν το δέντρο της Ελλάδας μας
Με περήφανα μάτια κοιτώ τον κόσμο
Θα`με κι αύριο ήλιος
©γιαννης λαμπρακης